ကၽြန္ေတာ္ ဒုလႅဘ ဝတ္ထားေတာ့ ဘုန္းႀကီးလူထြက္ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ ႐ိုက္တယ္။
အဲဒီဇာတ္လမ္း႐ိုက္ဖို႔ ဒုလႅဘဝတ္တာလား..
မဟုတ္ဘူးဗ်။ ဒုလႅဘဝတ္ၿပီးမွ ဒီဇာတ္ကား႐ိုက္ကူးဖို႔ ျဖစ္လာတာ။
Lucky 7 နဲ႔ ဆက္ၿပီး အလုပ္လုပ္ျဖစ္တဲ့ ပံုစံကေရာ...
တစ္လမွာ တစ္ကား႐ိုက္မယ္။ ၿပီးေတာ့ အျပင္တိုက္ေတြနဲ႔ ႐ိုက္ကူးခြင့္ျပဳလိုက္ၿပီ။
တစ္လမွာ တစ္ကားဆိုေတာ့ ပရိသတ္နဲ႔ ေဝးလြန္းမသြားဘူးလား..
ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း ကားေတြက တစ္လမွာ ငါးကားထြက္ၿပီး ငါးကားစလံုး မေကာင္းရင္ အလကားပဲေလ။ ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ကေတာ့ အဆိုးထဲက အေကာင္းပဲ ေရြးရမွာပဲ။ တစ္လမွာ တစ္ကားပဲ႐ုိက္ၿပီး အဲဒီတစ္ကားကို ေကာင္းေအာင္႐ိုက္ရင္ အဆင္ေျပမယ္ ထင္ပါတယ္။
အျပင္တိုက္နဲ႔ ႐ိုက္ကူးမႈ အေျခအေနေတြကေရာ..
ေလာေလာဆယ္ကေတာ့ အျပင္တိုက္ေတြက ကမ္းလွမ္းမႈ မရွိေသးပါဘူး။
ဇာတ္လမ္းေရြးခ်ယ္မႈ အပိုင္းမွာေရာ ကိုယ့္စိတ္တိုင္းက် ေရြးခ်ယ္ခြင့္ရွိၿပီလား..
အရင္တုန္းက အဲဒီေလာက္ထိ အခြင့္အေရး မေပးခဲ့ဘူး။ ခု ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ဇာတ္ကား မ႐ိုက္ခင္ကတည္းက ကၽြန္ေတာ့္ကို ဇာတ္ေတြ ေပးဖတ္လာတယ္။ အဆင္ေျပလာပါတယ္။
ကိုယ့္ကိုလာေပးတဲ့ ဇာတ္အေပၚမွာ ျငင္းပိုင္ခြင့္ရွိလာတဲ့အေပၚ ဘယ္လိုခံစားရလဲ..
တစ္ခုရွိတာက အဲဒီလိုျဖစ္လာေတာ့ တစ္ခါတေလက်ေတာ့လည္း ေကာင္းတယ္။ တစ္ခါတေလက်ေတာ့လည္း မေကာင္းဘူး။ ဥပမာ တခ်ဳိ႕ဇာတ္လမ္းက် ထုတ္လုပ္သူက ႐ုိက္ေစခ်င္တယ္။ ကိုယ္က မႀကိဳက္ဘူး။ အဲဒီအခါက်ရင္ ဘာျဖစ္လဲဆိုေတာ့ ဒီေကာင္က လူပါးဝတာလား၊ မင္းသားမို႔လို႔လားဆုိၿပီး ျမင္လာတတ္တယ္။
ကၽြန္ေတာ္က တျခားတုိက္မရွိေသးလို႔ သူ႔စိတ္ထဲမွာ သူေကာင္းတယ္ထင္တဲ့ ဇာတ္တစ္ခုကို ကၽြန္ေတာ္က မေကာင္းဘူးဆိုၿပီး ျငင္းတဲ့အခါ တျခားတုိက္ရွိေနလို႔ မ႐ိုက္ခ်င္ဘူးဆုိတဲ့ ပံုစံမ်ဳိး ျဖစ္လာႏုိင္တယ္။ ဘယ္အရာမဆို မေကာင္းတာနဲ႔ ေကာင္းတာကေတာ့တြဲၿပီး လာတာပါပဲ။
ၿပိဳင္ဆိုင္မႈေတြမ်ားတဲ့ ဒီကာလမွာ ေနရာတစ္ခုမွာ ေရာက္ရွိေနတဲ့ မိုးေအာင္ရင္ရဲ႕ ဆက္လက္ႀကိဳးစားမႈက...
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ခုဒီအတိုင္းေလး ဆက္သြားေနရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ လိုအပ္ေနေသးတယ္လို႔ ထင္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ ကၽြန္ေတာ္လည္း အားမရတာေလးေတြ ရွိတယ္။ အဲဒါေတြကို အခြင့္အေရး ႀကံဳရင္ ႀကံဳသလို အားထုတ္ၿပီး ႀကိဳးစားသြားမယ္။ အဲဒါကိုမွ မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူး အဆင္မေျပခဲ့ဘူးဆိုရင္ ေနာက္ဆံုး လံုးဝမျဖစ္ခဲ့ဘူးဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ္တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေတြးၿပီးလုပ္သြားမယ္။ မရတဲ့အဆံုးမွာ ဘာျဖစ္မလဲေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္လည္း သိခ်င္တယ္။
ခုဆုိ ႏုိင္ငံရပ္ျခားကို ထြက္သြားတဲ့ အႏုပညာရွင္ေတြ ဒီကိုျပန္လာၿပီး ေအာင္ျမင္တဲ့ ေဖ်ာ္ေျဖပြဲႀကီးေတြ လုပ္ၾကတဲ့အခါ အေဖျဖစ္သူ ဦးေအာင္ရင္ကိုေရာ ျပန္မလာေစခ်င္ဘူးလား..
လာေစခ်င္တာေပါ့။ အေဖကိုယ္တိုင္လည္း လာခ်င္ပါတယ္။ အေဖ့ရဲ႕ က်န္းမာေရးက ျပန္ေကာင္းေနပါၿပီ။ အေဖက ျပန္လာမယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ့္ဆီလာရမလား၊ ညီမေလးဆီသြားရမလား ျဖစ္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ က်ေတာ့လည္း ညီမေလးဆီပဲ သြားေစခ်င္တယ္။ သူ႔ ပရိသတ္ေတြ ေတြ႕ရင္လည္း ျပန္မလာဘူးလားလို႔ ခဏ ခဏ ေမးၾကတယ္။
အေဖက ကၽြန္ေတာ္လည္း ေလးစားရတဲ့ အႏုပညာရွင္လည္း ျဖစ္တယ္။ သူတကယ္ေအာင္ျမင္ၿပီး အသံေကာင္းခဲ့တဲ့ အႏုပညာရွင္တစ္ေယာက္၊ ပရိသတ္ေတြ ခုခ်ိန္ထိ သူ႕ရဲ႕ ေဖ်ာ္ေျဖတင္ဆက္မႈေတြကို ေတာင့္တေနတဲ့သူေတြ ရွိတယ္ဆိုတာ သိတယ္။ ျပန္လာေစခ်င္ေပမယ့္ အေဖေျပာတာက ေနာက္ထပ္ေလးငါးႏွစ္ပဲ ေစာင့္ပါဆိုေတာ့ လြမ္းလက္စနဲ႔ ဆက္လြမ္းရမယ့္သေဘာ ျဖစ္ေနတာေပါ့။
လူငယ္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ မိဘနဲ႔ ခြဲခြာၿပီးေနရတဲ့ ခံစားမႈက..
ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူငယ္စကားနဲ႔ ေျပာရင္ေတာ့ ပလပ္ကၽြတ္တာေပါ့့။ လုပ္ခ်င္ရာေတြ ေလွ်ာက္လုပ္ခ်င္တဲ့ အခ်ိန္ေတြ ရွိတယ္။ အထိန္းအကြပ္ မရွိတဲ့အခါက်ေတာ့ ဥပမာ ေရပံုးလို သေဘာထားလိုက္မယ္ဗ်။ ေရပံုးက လွ်ံံက်သြားလည္း သူ႔ကို ေဘးက ထိန္းထားတဲ့ အထိန္းရွိတဲ့အတြက္ အဲဒါကိုေက်ာ္ၿပီး မက်ေတာ့ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေသခ်ာအတိက်ႀကီးေတာ့ မေျပာတတ္ဘူးဗ်။
ကၽြန္ေတာ့္မွာ အထိန္းမရွိတဲ့အခါက်ေတာ့ လြတ္သြားတဲ့အခ်ိန္မ်ဳိးေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။ လူေတြၾကား ဆက္ဆံေရး အဆင္မေျပတာမ်ဳိးေတြ ႀကံဳဖူးတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ ရည္ရြယ္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္မသိဘဲ မွားခဲ့တာေတြအတြက္ အားလံုးကို ေတာင္းပန္ပါတယ္။
အဲဒီအတြက္ ေနာက္ထပ္ရတဲ့ ေကာင္းက်ဳိးက..
ေသခ်ာတာတစ္ခုက ကိုယ့္အမွားကိုယ္ ျမင္လာတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ပဲ့ကိုင္ထိန္းကြပ္ရတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ တစ္ခါတေလက်ေတာ့ အပ်င္းမထူေတာ့ဘူးေပါ့။ သေဘာက အလုပ္ရွိတယ္ ဘယ္အခ်ိန္ထရမယ္ဆို အရင္က အေဖအေမကႏႈိးလည္း ဂ်ီက်ၿပီး မထဘူး။ ခုက်ေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္ႏႈိးရတာဆိုေတာ့ ဂ်ီက်လုိ႔မရဘူး။ ကိုယ္မွမလုပ္ရင္ ဒီအလုပ္က မျဖစ္ဘူးဆုိေတာ့ တစ္ခါတေလက်ေတာ့ စိတ္ဖိစီးမႈ မ်ားတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့လည္း ဒါက ဘဝရဲ႕ နိယာမဆိုတာ ဒီလိုပဲဆိုတာ ျမင္လာတယ္။
ပရိသတ္ကို ေျပာခ်င္တာ..
ကၽြန္ေတာ္ တတ္ႏုိင္သေလာက္ ဆက္လက္ၿပီး ႀကိဳးစားပါ့မယ္။ မွားတာရွိရင္ ခြင့္လႊတ္သည္းခံ နားလည္ေပးၾကပါ။ တစ္ေယာက္တည္းဆိုတဲ့ အခါက်ေတာ့ အမွားေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ ဆက္လည္း မွားခ်င္မွားမယ္။ ဒါေပမဲ့ မွားတဲ့အမွားေတြသည္ ကၽြန္ေတာ္ရည္ရြယ္ၿပီး တမင္တကာ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္တယ္ ဂ႐ုမစိုက္ဘူးဆိုတဲ့ အမွားမ်ဳိး မဟုတ္ပါဘူး။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
တစ္ေယာက္တည္း ေနေနရတဲ့ ဘဝမွာ ကုိုယ့္အတြက္ အရင္းႏွီးဆံုး တိုင္ပင္ရမယ့္သူ မရွိဘူးလား..
သူငယ္ခ်င္းေတြေတာ့ ရွိတယ္။ ရည္းစားဆိုရင္ေတာ့ မရွိပါဘူး။ ခုခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ကို စိတ္ေသာက ေျဖေဖ်ာက္နည္း သြန္သင္ၫႊန္ျပေပးတာက ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ တစ္ၿခံေက်ာ္မွာရွိတဲ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက ဆရာေတာ္ပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ ဒုလႅဘဝတ္ၿပီးသြားတဲ့ အခ်ိန္မွာ တရားေတြ အမ်ားႀကီး ရလာတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ခုမွ လူျဖစ္လာတယ္လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေျပာရမွာပဲ။
No comments:
Post a Comment