ဒီမိုကေရစီရၿပီဆိုၿပီး သ႐ုပ္ပ်က္အ၀တ္အစားေတြ ၀တ္ဆင္လာ တာေတြကို ေတြ႕လာရပါတယ္။ အစ္ကို႔အျမင္ေလး ေျပာျပေပးပါဦး။
ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံမွာ မိမိကိုယ္မိမိ မထိန္းႏိုင္ဘူး ဆိုရင္ေတာ့ ျပႆနာေလးေတြျဖစ္တတ္ပါတယ္။ မိမိဘာသာ လြတ္လပ္စြာ ၀တ္စားဆင္ယင္တယ္ဆိုတာ ဟုတ္ၿပီ၊ သူ႔မွာ လြတ္လပ္စြာ ၀တ္စားဆင္ယင္ပိုင္ခြင့္ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ၀တ္ခ်င္တာ၀တ္ဖို႔ေတာ့ မေကာင္းပါဘူး။ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈဆိုတာ ရွိပါတယ္။ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ ကိုေတာ့ ထိန္းသိမ္းထားသင့္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ တစ္ခု ေျပာခ်င္တာက လူ႔အခြင့္အေရးအရဆိုရင္ သူ႔ဘာသာ၀တ္ခ်င္တာ ၀တ္ခြင့္ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔အိမ္ထဲမွာ သူ႔ဘာသာ၀တ္ခ်င္တာ၀တ္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမင္လည္း မျမင္ရဘူး။ ေျပာခြင့္လည္းမရွိဘူး။ ဒါ သူ႔အခြင့္အေရးပဲ။ အမ်ားျပည္သူအလယ္မွာေတာ့ အရမ္းတိုျပတ္ၿပီး သ႐ုပ္ပ်က္ အ၀တ္ အစားေတြ၀တ္လာရင္ေတာ့ အမ်ားက ကိုယ့္ကိုၾကည့္ပါၿပီ၊ ၾကည့္ၿပီးေတာ့ စိတ္ေတြမ႐ိုးမရြျဖစ္တဲ့သူလည္း ရွိမယ္။ တခ်ဳိ႕ကလည္း ၀တ္ထားတာ ရက္စက္လိုက္တာ၊ ပက္စက္လိုက္တာဆိုၿပီး လူႀကီးေတြး ေတြးတဲ့သူလည္း ရွိမယ္။ တခ်ဳိ႕ကလည္း ၾကည့္လို႔ေကာင္းလိုက္တာ အလွဴႀကီးမ်ား ေပးေန သလား မသိဘူးဆိုၿပီး တစ္၀ႀကီး ၾကည့္ခ်င္ၾကည့္သြားၾကမယ္။ အဲဒီေတာ့ မိမိရဲ႕ေဘးပတ္၀န္းက်င္မွာ ဂယက္႐ိုက္ပါၿပီ။ သူတစ္ေယာက္တည္း လြတ္လပ္ခြင့္မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ အမ်ားျပည္သူနဲ႔ ဆိုင္သြားပါၿပီ။ မိမိလြတ္လပ္ခြင့္တစ္ခုတည္း မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ အမ်ားျပည္သူရဲ႕ အ လယ္ကို ထြက္လာတဲ့အတြက္ အမ်ားျပည္သူနဲ႔ ဆိုင္သြားပါၿပီ။ မိမိဆႏၵ တစ္ခုတည္း မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ အထူးသျဖင့္ ေက်ာ္ၾကားတဲ့သူေတြ စင္ေပၚတက္ရင္ ပိုတာ၀န္ရွိတယ္။ သူတို႔ကို လာၾကည့္တဲ့ပရိသတ္ ရွိ တယ္။ သူတို႔ေၾကာင့္ ေအာက္ကပရိသတ္ေတြ အတုယူမွားသြားႏိုင္တာ ရွိသလို အခန္႔မသင့္ရင္ ဒီလိုသ႐ုပ္ပ်က္အ၀တ္အစားကို မႏွစ္သက္တဲ့သူ တခ်ဳိ႕နဲ႔ေတြ႕ရင္ ေအာ္ဆဲခံရႏိုင္သလို ေရသန္႔ဘူးနဲ႔ လွမ္းေပါက္ခံရႏိုင္ပါ တယ္။ အဲဒီအတြက္ ကိုယ့္ကိုေအာ္တဲ့သူကို အျပစ္ေျပာလို႔မရေတာ့ဘူး။ ကိုယ္က မေပၚ့တေပၚသြား၀တ္တာကိုး။ ဒါေၾကာင့္ လြတ္လပ္မႈရွိေပမယ့္ သူမ်ားကို မထိခိုက္ေအာင္ေတာ့ ေနထိုင္၀တ္စားသင့္ပါတယ္။
Eternal Light Magazine
March 2013
လူငယ္ႏွင့္ ဒီမိုကေရစီ
Credit to >>Eternal Light Magazine
ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံမွာ မိမိကိုယ္မိမိ မထိန္းႏိုင္ဘူး ဆိုရင္ေတာ့ ျပႆနာေလးေတြျဖစ္တတ္ပါတယ္။ မိမိဘာသာ လြတ္လပ္စြာ ၀တ္စားဆင္ယင္တယ္ဆိုတာ ဟုတ္ၿပီ၊ သူ႔မွာ လြတ္လပ္စြာ ၀တ္စားဆင္ယင္ပိုင္ခြင့္ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ၀တ္ခ်င္တာ၀တ္ဖို႔ေတာ့ မေကာင္းပါဘူး။ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈဆိုတာ ရွိပါတယ္။ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ ကိုေတာ့ ထိန္းသိမ္းထားသင့္ပါတယ္။ အဲဒီမွာ တစ္ခု ေျပာခ်င္တာက လူ႔အခြင့္အေရးအရဆိုရင္ သူ႔ဘာသာ၀တ္ခ်င္တာ ၀တ္ခြင့္ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔အိမ္ထဲမွာ သူ႔ဘာသာ၀တ္ခ်င္တာ၀တ္၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမင္လည္း မျမင္ရဘူး။ ေျပာခြင့္လည္းမရွိဘူး။ ဒါ သူ႔အခြင့္အေရးပဲ။ အမ်ားျပည္သူအလယ္မွာေတာ့ အရမ္းတိုျပတ္ၿပီး သ႐ုပ္ပ်က္ အ၀တ္ အစားေတြ၀တ္လာရင္ေတာ့ အမ်ားက ကိုယ့္ကိုၾကည့္ပါၿပီ၊ ၾကည့္ၿပီးေတာ့ စိတ္ေတြမ႐ိုးမရြျဖစ္တဲ့သူလည္း ရွိမယ္။ တခ်ဳိ႕ကလည္း ၀တ္ထားတာ ရက္စက္လိုက္တာ၊ ပက္စက္လိုက္တာဆိုၿပီး လူႀကီးေတြး ေတြးတဲ့သူလည္း ရွိမယ္။ တခ်ဳိ႕ကလည္း ၾကည့္လို႔ေကာင္းလိုက္တာ အလွဴႀကီးမ်ား ေပးေန သလား မသိဘူးဆိုၿပီး တစ္၀ႀကီး ၾကည့္ခ်င္ၾကည့္သြားၾကမယ္။ အဲဒီေတာ့ မိမိရဲ႕ေဘးပတ္၀န္းက်င္မွာ ဂယက္႐ိုက္ပါၿပီ။ သူတစ္ေယာက္တည္း လြတ္လပ္ခြင့္မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ အမ်ားျပည္သူနဲ႔ ဆိုင္သြားပါၿပီ။ မိမိလြတ္လပ္ခြင့္တစ္ခုတည္း မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ အမ်ားျပည္သူရဲ႕ အ လယ္ကို ထြက္လာတဲ့အတြက္ အမ်ားျပည္သူနဲ႔ ဆိုင္သြားပါၿပီ။ မိမိဆႏၵ တစ္ခုတည္း မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ အထူးသျဖင့္ ေက်ာ္ၾကားတဲ့သူေတြ စင္ေပၚတက္ရင္ ပိုတာ၀န္ရွိတယ္။ သူတို႔ကို လာၾကည့္တဲ့ပရိသတ္ ရွိ တယ္။ သူတို႔ေၾကာင့္ ေအာက္ကပရိသတ္ေတြ အတုယူမွားသြားႏိုင္တာ ရွိသလို အခန္႔မသင့္ရင္ ဒီလိုသ႐ုပ္ပ်က္အ၀တ္အစားကို မႏွစ္သက္တဲ့သူ တခ်ဳိ႕နဲ႔ေတြ႕ရင္ ေအာ္ဆဲခံရႏိုင္သလို ေရသန္႔ဘူးနဲ႔ လွမ္းေပါက္ခံရႏိုင္ပါ တယ္။ အဲဒီအတြက္ ကိုယ့္ကိုေအာ္တဲ့သူကို အျပစ္ေျပာလို႔မရေတာ့ဘူး။ ကိုယ္က မေပၚ့တေပၚသြား၀တ္တာကိုး။ ဒါေၾကာင့္ လြတ္လပ္မႈရွိေပမယ့္ သူမ်ားကို မထိခိုက္ေအာင္ေတာ့ ေနထိုင္၀တ္စားသင့္ပါတယ္။
Eternal Light Magazine
March 2013
လူငယ္ႏွင့္ ဒီမိုကေရစီ
Credit to >>Eternal Light Magazine
No comments:
Post a Comment