ခ်မ္းသာသူႏွင့္ လူဆင္းရဲမ်ားအၾကား ၀င္ေငြကြာဟမႈ ပမာဏႀကီးမားေနျခင္းအေပၚ ကိုင္တြယ္ ေျဖရွင္းရန္အတြက္ အနိမ့္ဆံုးလုပ္ခ လစာတိုးျမႇင့္ေရးအပါအ၀င္ အစီအစဥ္တစ္ရပ္ကို တ႐ုတ္ႏိုင္ငံက အဆိုျပဳလိုက္သည္။
အနိမ့္ဆံုးလုပ္ခလစာ သတ္မွတ္ခ်က္ကို ၂၀၁၅ ခုႏွစ္အေရာက္တြင္ ၿမိဳ႕ျပရွိ ပ်မ္းမွ်လစာမ်ား၏ ၄၀ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ တိုးျမႇင့္သြားမည္ျဖစ္သည္။
ႏုိင္ငံပိုင္လုပ္ငန္းႀကီးမ်ားအေနႏွင့္လည္း ၎တို႔ရရွိ ေသာအက်ိဳးအျမတ္မ်ား
ကို အစိုးရသို႔ပိုမိုခြဲေ၀ေပးသြင္းရန္ လိုအပ္လာမည္ျဖစ္ၿပီး အဆိုပါ
ေငြေၾကးမ်ား ကိုလူမႈဘ၀လံုၿခံဳေရးဆိုင္ရာ ရန္ပံုေငြထူေထာင္ရာ၌ သံုးစြဲသြားမည္ဟု အစိုးရက ဆိုသည္။
တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၌ ဆင္းရဲခ်မ္းသာကြာဟမႈႀကီးမားေနျခင္းက ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ လူမႈဘ၀ တည္ၿငိမ္ေရးအေပၚ ဆိုးက်ိဳးမ်ား ႐ိုက္ခတ္ႏိုင္သည့္အတြက္ စိုးရိမ္ပူပန္မႈမ်ား ရွိေနသည္။
ႏုိင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ၏ ၀င္ေငြကြာဟခ်က္အေပၚ စံျပဳတြက္ခ်က္ေသာ အၫႊန္းကိန္းမ်ားအရတ႐ုတ္ႏိုင္ငံမွာ လူမႈေရးမၿငိမ္မသက္ျဖစ္ႏိုင္သည့္ အဆင့္သတ္မွတ္ခ်က္ျဖစ္ေသာ ၀ ဒသမ ၄ ထက္ပို၍ ကြာဟခ်က္မ်ား
ေနခဲ့သည္။
၂၀၁၂ ခုႏွစ္တြင္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၏ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာကြာဟမႈ အၫႊန္းကိန္းမွာ ၀ ဒသမ ၄၇၄အထိ ျမင့္တက္ခဲ့သည္။ ယခုကဲ့သို႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမည့္ အစီအစဥ္မ်ိဳးကို အတိတ္ကာလကလည္းထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့ဖူးေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္ ယင္းအစီအစဥ္ကို ၿပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္ေအာင္ မလုပ္ေဆာင္
ႏုိင္ခဲ့ေၾကာင္း တ႐ုတ္စီးပြားေရးပညာရွင္တစ္ဦးက ဆိုသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ ႏွစ္မ်ားအတြင္း တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသည္စီးပြားေရးကို အားသြန္ခြန္စိုက္ တိုးျမႇင့္လုပ္ကိုင္ ျခင္းေၾကာင့္ ၀င္ေငြအဆင့္အတန္း ျမင့္မားလာပံုရသည္။ အထူးအားျဖင့္ ၿမိဳ႕ျပမ်ားတြင္ ၀င္ေငြေကာင္း မြန္လာၿပီးလူလတ္ခ်မ္းသာ
ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာမႈ ပမာဏျမင့္တက္ လာခဲ့သည္။
သို႔ေသာ္ တ႐ုတ္ စီးပြားေရးတိုးတက္လာမႈက ႏိုင္ငံသားအားလံုးကို
အက်ိဳးေက်းဇူး မျပဳႏိုင္ခဲ့ဟူေသာသေဘာထားမ်ား လည္းရွိေနသည္။
ေက်းလက္ေဒသမ်ားတြင္ ေနထိုင္ေသာ ျပည္သူအမ်ားစုမွာ ဆင္းရဲမြဲေတမႈမ်ဥ္း၏ ေအာက္တြင္ ႐ုန္းကန္ေနရ ဆဲျဖစ္သည္။
ပီးပဲလ္စ္ေဒးလီးသတင္းစာ၏ အဆိုအရ ေက်းလက္ေဒသတြင္ ေနထိုင္ေသာ လူေပါင္း ၁၂၈သန္း နီးပါးမွာ ဆင္းရဲသည္ဟု ဆိုႏိုင္ေၾကာင္း၊ ၎တို႔မွာ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္တြင္ တစ္ဦးခ်င္း၀င္ေငြ တစ္ႏွစ္လွ်င္ တ႐ုတ္ယြမ္ေငြ ၂၃၀၀ (အေမရိကန္ေဒၚလာ ၃၆၈) ထက္ နည္းေသာ ပမာဏျဖင့္ ရွင္သန္ ေနထိုင္ေနၾကရေၾကာင္း သိရသည္။
ေက်းလက္ေဒသမ်ား၌ တစ္ဦးခ်င္း၀င္ေငြျမင့္တက္လာေစျခင္းမွာ လူမႈဘ၀တည္ၿငိမ္ေရးအတြက္သာ ပဓာနက်သည္မဟုတ္ဘဲ
ျပည္တြင္းစားသံုးမႈကို ျမႇင့္တင္မည့္ တ႐ုတ္၏ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္မႈကို အေထာက္အကူ ရရွိေစမည့္အျပင္ ေရရွည္စီးပြားေရး ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈကို
လည္း ျဖစ္ေစႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။
တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသည္ ၎၏စီးပြားေရး ခ်ိန္ခြင္လွ်ာကို ျပန္လည္ထိန္းညိႇရန္
အတြက္ ျပည္တြင္းစားသံုးမႈကို ျမႇင့္တင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းေနၿပီး ျပည္ပ ပို႔ကုန္အတြက္ ၀ယ္လိုအားက်ဆင္းမႈကို အကာအကြယ္ျဖစ္ေစရန္ လုပ္ေဆာင္လ်က္ရွိသည္။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၏ အဓိက ျပည္ပပို႔ကုန္
ေစ်းကြက္ျဖစ္ေသာ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ဥေရာပတို႔မွာ စီးပြားေရးက်ဆင္းၿပီး ၀ယ္လိုအားေလ်ာ့က်သည့္ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈကို ခံစားေနရေသာေၾကာင့္ ျပည္တြင္း၀ယ္လိုအားကို ျမႇင့္တင္လိုျခင္းျဖစ္သည္။
၂၀၁၅ ခုႏွစ္တြင္ လူဦးေရ သန္း၈၀အထိကို ဆင္းရဲမဲြေတသည့္ ဘ၀မွဆြဲတင္ႏိုင္ရန္ ပစ္မွတ္ထားေၾကာင္း တ႐ုတ္အစိုးရအဖြဲ႕က
ေျပာၾကားသည္။
၂၀၂၀ ခုႏွစ္တြင္ ႏွစ္ခုစလံုးမွအစစ္အမွန္ပ်မ္းမွ်၀င္ ေငြကို၂၀၁၀ခုႏွစ္
ထက္ႏွစ္ဆတိုးတက္လာေစရန္ ေရွး႐ႈလုပ္ေဆာင္သြားမည္ဟုလည္း
ဆိုသည္။
Myanmartandawsint Newspaper
No comments:
Post a Comment