ဒီအျဖစ္ကေတာ့ အေတာ္ကေလး ရွားပါးလွပါတယ္။ မသန္စြမ္းတဲ့ သူတစ္ေယာက္က ပံုမွန္ကေလးေတြကို စာသင္ျပေပးတာပါ။ တန္းတူ အခြင့္အေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ လူသားရဲ႕ စြမ္းေဆာင္ရည္နဲ႔ အၾကင္နာတရားတို႔ရဲ႕ ျပယုဂ္လို႔လည္း ဆိုရပါမယ္။
သူမကေတာ့ အုိဟိုင္းအိုးျပည္နယ္က အလယ္တန္း (ဆ႒မတန္း - အ႒မတန္း) အတန္းေတြကို သင္ျပေနရတဲ့ ေမရီ ကင္ႏြန္ပဲျဖစ္ပါတယ္။
မရီမွာ ေမြးကတည္းက လက္မပါခဲ့ပါဘူး။ မကၠစီကိုက မိဘမဲ့ ေဂဟာတစ္ခုကေန အိုဟိုင္းအိုးၿမိဳ႕မွ မိသားစုက ေမြးစားယူခဲၿ့ပီး လူလားေျမာက္ေအာာင္ ပညာသင္ၾကားေစခဲ့တယ္။ လက္ မရွိေတာ့ အရာရာကို ေျခနဲ႔ ကိုင္တြယ္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ေက်ာင္းေနအရြယ္ ေရာက္လာတယ္။
သင္ပုန္းေပၚမွာ စာေရးျခင္းသာမက ကြန္ပ်ဴတာႏွိပ္တာ၊ ေက်ာင္းသင္ခန္းစာ ရိုက္ႏွိပ္တာ သူမကိုယ္တုိင္ပဲ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တယ္။
အရင္ႏွစ္က အလုပ္သင္ ဆရာမကေန အခုေတာ့ အခ်ိန္ျပည့္ဆရာမတစ္ဦး ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ေက်ာင္းသားေလးေတြရဲ႕ ရြ႔ံရွာ စက္ဆုပ္ျခင္းထက္ ပိုၿပီးအတုယူ အားက် ေလးစားစရာ ဆရာမ ျဖစ္ေနတယ္။ ေက်ာင္းသင္ခန္းစာအျပင္ အခက္အခဲကို ရင္ဆိုင္ ေက်ာ္လႊားႏိုင္တဲ့ ခြန္အားကိုပါ သူမက ေပးေနတယ္လို႔ ေက်ာင္းသားေတြက ေျပာပါတယ္။
သူမကို မသန္္စြမ္းသူအျဖစ္ ျမင္တာ သူမ မႀကိဳက္ပါဘူး။ ခြဲျခားတာနဲ႔ တူေၾကာင္း ခံစားရတယ္။ လူေတြရဲ႕စိတ္ခြန္အားကို ျမင့္ေစၿပီး သူတို႔ကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေစျခင္း ျဖစ္ရင္ အိုေကပါၿပီလို႔ ေျပာျပပါတယ္။
အျခားေသာ ဆရာ၊ ဆရာမေတြကလည္း သူမကို ခ်ီးက်ဴးေထာပနာ ျပဳၾကပါတယ္။ သူမကေတာင္ လုပ္ႏိုင္စြမ္းရင္ သူတ္ို႔ကလညး္ ဘာေၾကာင့္ မလုပ္ႏိုင္ရမလဲဆိုတဲ့ အသိကို ေပးစြမ္းျခင္းေၾကာင့္လို႔ ေျပာျပသြားပါတယ္။
@MAUKKHA
No comments:
Post a Comment