ျပဒါးလင္းဂူမွ အသစ္ေတြ႕ရွိခ်က္မ်ား

ျပဒါးလင္းဂူတြင္ ထြန္းကားခဲ့ေသာ သမုိင္းမတင္မီေခတ္ (စာေပအေရး အသားမေပၚေသးေသာ ေခတ္) ေက်ာက္ေခတ္ဂူအႏုပညာ (Cave Art) သည္ တန္ဖုိးမျဖတ္ႏုိင္သည့္ ေရွးေဟာင္း ယဥ္ေက်းမႈအေမြ အႏွစ္ပင္ ျဖစ္ သည္။ ၎ေရွးေဟာင္းယဥ္ေက်းမႈကုိ ႏုိင္ငံသားတုိင္း မေပ်ာက္မပ်က္ေအာင္ ဝုိင္းဝန္း ထိန္းသိမ္းရန္ လုိအပ္လွေပ သည္။ ျပဒါးလင္းဂူ (ေျမက္လတၱီတြဒ္ ၂၁ ဒီဂရီ ဝ၇ ဒသမ ၇၇၅ လက္မႏွင့္ အေရွ႕ေလာင္ဂ်ီက်ဳ ၉၆ ဒီဂရီ ၂ဝ ဒသမ ၄၈၉ လက္မ) သည္ရွမ္းျပည္နယ္ (ေတာင္ပုိင္း) ရြာငံၿမိဳ႕နယ္ တြင္တည္ရွိသည္။ ေရဘုတ္ရြာ၏ အေနာက္ဘက္တစ္မုိင္ အကြာ ေညာင္ က်ပ္ရြာ၏ အေရွ႕ေျမာက္ ဘက္ေလးမုိင္အကြာ၊ ရြာငံၿမိဳ႕၏ အေနာက္ဘက္ ဆယ္မုိင္အကြာႏွင့္ ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္အထက္ ေပ ၁ဝဝဝ မွာတည္ရွိ သည္။

ျပဒါးလင္းဂူႏွစ္ဂူရွိၿပီး ႏွစ္ဂူစလုံးမွာ ေတာင္ဘက္ကုိ မ်က္ႏွာမူလ်က္ရွိသည္။ တစ္ဂူႏွင့္တစ္ဂူ ကုိက္ ၂ဝဝ ကြာေဝးသည္။ အေနာက္ဘက္ဂူသည္ ပုိမုိႀကီး မားၿပီး ဂူတစ္ခုတည္းမဟုတ္ပဲ ဂူကုိးခုစီတန္းၿပီး တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု က်ဥ္းေျမာင္း သည့္ ဂူမ်ားႏွင့္ ဆက္လ်က္ရွိသည္။ အေနာက္ဘက္ဂူမွာ ေပ ၈ဝဝ ရွည္ လ်ားသည္။ အေနာက္ဘက္ဂူမွာ ေျမျပင္အထက္ေပ ၇ဝ အျမင့္တြင္ တည္ရွိ သျဖင့္ ရန္သူမ်ား ႐ုတ္တရက္လာေရာက္တုိက္ခုိက္မည္ကုိ ႀကိဳတင္သိျမင္ႏုိင္ သည့္ အေနအထားတြင္ ရွိသည္။ ထုံးေက်ာက္ဂူျဖစ္သည့္ အားေလ်ာ္စြာ အေနာက္ဘက္ဂူႀကီး၏ အတြင္းပုိင္းမွာ သဘာဝအေလ်ာက္ ေက်ာက္စက္ ပန္းဆဲြမ်ား၊ ေက်ာက္စက္မုိးေမွ်ာ္မ်ားႏွင့္ ဆန္းၾကယ္စြာ ေတြ႕ရွိရသည္။ ရွမ္းျပည္နယ္ (ေတာင္ပုိင္း) ဟုိပုံးၿမိဳ႕နယ္ရွိ ထန္ဆမ္းဂူႏွင့္ လြန္စြာတူညီ သည္။ အေနာက္ဘက္ ဂူႀကီးကဲ့သုိ႔ ေမွာင္မုိက္ၿပီး စြတ္စုိထုိင္းမႈိင္းေနသည့္ ဂူမ်ဳိးမွာ ေရွးဦးလူသားမ်ားအၿမဲခုိေအာင္းေလ့မရွိပါ။

အေရွ႕ဘက္ဂူမွာ အေနာက္ဘက္ဂူထက္ပုိမုိေသးငယ္သည္။ အလင္းေရာင္ႏွင့္ ေလေကာင္းေလသန္႔ လည္း ေကာင္းမြန္စြာရရွိသည္။ အေရွ႕ဘက္ဂူ၏ အလယ္မွာ ေရွ႕ကုိအစြန္းထြက္ေနသျဖင့္ ႏွစ္ပုိင္းကန္႔ ထားသည့္ အေနအထားမ်ဳိး ျဖစ္ေနသည္။ အဂၤလိပ္အကၡရာ (E) ႏွင့္ သဏၭာန္တူသည္။ အေရွ႕ဘက္ ဂူနံရံတြင္ ေက်ာက္ေခတ္ ဂူနံရံပန္းခ်ီ လက္ရာမ်ားကုိ ေျမျပင္မွ ၁၂ ေပအကြာတြင္ ေတြ႕ရွိရသည္။ ေနပုံ၊ လူ၏လက္ပုံ၊ ငါးႏွစ္ေကာင္ဟု ယူဆရသည့္ပုံ၊ ႏြားႏွစ္ေကာင္ေခြ႕ေန သည့္ပုံ၊ ႏြားမႀကီးေနာက္မွ ႏြားငယ္ေလးမ်ားလုိက္ေနပုံဟု ယူဆရသည့္ပုံ စသည္တုိ႔ျဖစ္သည္။ ဂူနံရံပန္းခ်ီမ်ားကဲ့သုိ႔ လူပုံမပါ ဝင္ ေပ။ ေနထြက္ေန သည့္ပုံမွာ ပန္းခ်ီလက္ရာအားလုံးအနက္ အပီျပင္ဆုံးက်န္ရွိသည့္ ပုံျဖစ္သည္။ စုစုေပါင္း ပန္းခ်ီပုံ ၁၂ ပုံရွိၿပီး ပန္းခ်ီေပၚမွာ ထုံးရည္ၾကည္မ်ားဖုံးေန သည္ကုိ ေတြ႕ရသည္က တစ္ေၾကာင္း၊ ၁၉၆၉ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ တူးေဖာ္မႈမွ ေျမနီခဲ (Red Ochre) မ်ား ေတြ႕ရွိရသည္က တစ္ေၾကာင္း ၎ပုံမ်ားကုိ ေရွးဦးလူသားမ်ား ေရးဆဲြခဲ့သည္မွာ ထင္ရွားေၾကာင္း ေတြ႕ ရသည္။

ျပဒါးလင္းဂူႏွစ္ဂူအနက္ အေရွ႕ဘက္ဂူကုိ ၁၉၆၉ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလမွာ တစ္ႀကိမ္၊ ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီ လမွာတစ္ႀကိမ္ စုစုေပါင္းႏွစ္ႀကိမ္ ယဥ္ေက်းမႈဝန္ႀကီးဌာနမွ တူးေဖာ္ခဲ့သည္။ ၁၉၆၉ ခုႏွစ္ တူးေဖာ္ မႈမွ ေက်ာက္လက္နက္အေကာင္း၊ အက်ဳိးစုစုေပါင္း ၁၆ဝဝ ေက်ာ္၊ တိရစာၦန္အ႐ုိးအပုိင္းအစမ်ား၊ မီးေသြး မ်ား၊ ေျမနီခဲမ်ား စသည္တုိ႔ ရရွိခဲ့ပါသည္။ ေက်ာက္လက္နက္အေကာင္း ၄၂၂ ခုကုိ ဆက္လက္ေလ့လာ မႈျပရန္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သုိ႔ ယူေဆာင္လာၿပီး က်န္ေက်ာက္လက္နက္မ်ားကုိ အေရွ႕ဘက္ဂူတြင္ ျမႇဳပ္ႏွံထားခဲ့ သည္ဟု သိရွိရပါသည္။ ပထမအႀကိမ္ ၁၉၆၉ ခုႏွစ္ တူးေဖာ္မႈအၿပီး ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္တြင္ အေရွ႕ဘက္ဂူကုိ ဇန္နဝါရီလတြင္ တူးေဖာ္ခဲ့ရာ ေက်ာက္လက္နက္ ၄ဝဝ ေက်ာ္ရရွိခဲ့သည္ဟု သိရွိရသည္။

ျပဒါးလင္းဂူမွာ သြားလာရခက္သည့္ေနရာတစ္ခု ျဖစ္သည္။ လမ္းႏွစ္သြယ္ ရွိၿပီး တစ္ခုမွာ မႏၱေလးတုိင္း ေဒသႀကီး ကူမဲၿမိဳ႕နယ္ရွိ ကင္းတား ဆည္ ကုိ ျဖတ္ရန္စက္ေလွ ၄၅ မိနစ္ခန္႔စီးရၿပီး ဆက္လက္၍ ေျခက်င္ခရီး အျမန္ႏႈန္းလမ္းေလွ်ာက္လွ်င္ တစ္နာရီခဲြၾကာ သည္။ ေနာက္ လမ္းတစ္သြယ္ မွာ ေတာင္ ႀကီးၿမိဳ႕ ရြာငံၿမိဳ႕မွ ၁ဝ မုိင္ လမ္းေလွ်ာက္ရသည့္ ခရီးျဖစ္သည္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ကင္းတားဆည္မွ သာ သြားၾကသည္မွာမ်ားသည္။ လမ္းပန္းခက္ခဲသျဖင့္ လူအသြားအလာအေရာက္အေပါက္ နည္းသည့္ ေန ရာျဖစ္သည္။ စာေရးသူသည္ ျပဒါးလင္းဂူသုိ႔ သုံးႀကိမ္ေရာက္ဖူးၿပီး ႏွစ္ႀကိမ္မွာ ကင္းတားဆည္ မတည္ေဆာက္ရေသး သျဖင့္ ျပဒါးလင္းဂူ အထိ ေျခက်င္ ခရီးျဖင့္သာ သြားေရာက္ခဲ့ရ သည္။ တတိအႀကိမ္တြင္မူ ကင္းတားဆည္ တည္ေဆာက္ၿပီးျဖစ္၍ ကင္းတားဆည္ တစ္စိတ္တစ္ပုိင္း စက္ေလွျဖင့္ စက္ေလွျဖင့္ သြားေရာက္ခဲ့ရသည္။

ျပဒါးလင္းဂူႏွစ္ဂူအနက္ အေရွ႕ဘက္ဂူမွာ (Cupules) ေခၚ ေက်ာက္ခြက္ ငယ္ေလးမ်ားကုိ ေတြ႕ရွိရ သည္။ ပထမဦးစြာ (Cupules) ဆုိသည္မွာ (Cup Stones, Cup Marks) ဟုလည္း အဓိပၸာယ္ရသည္။ ၎ (Cupules) ဆုိသည့္အေခၚအေဝၚကုိ ကမာၻေက်ာ္ေရွးေဟာင္း သုေတသနပညာရွင္ Robert G.Bednarik က မၾကာေသးမီ ၂ဝဝ၃ ခုႏွစ္ကမွ အမည္ေပး ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ Cupules မွာ အေစာဆုံး သမုိင္းမတင္မီ ေခတ္အႏုပညာ (Prehistoric Art) ျဖစ္သည္။ ခြက္ငယ္ပုံသဏၭာန္ (Cup-shaped) ရွိၿပီး လူလုပ္သည့္ေက်ာက္အႏုပညာ (Man-made Rock Art) ျဖစ္သည္မွာ ထင္ရွားသည္။ ထုံးေက်ာက္ မ်က္ႏွာျပင္ကုိ လူ၏လက္ျဖင့္ ခြက္ငယ္ေလး မ်ားပုံသဏၭာန္ျဖစ္ေအာင္ ႐ုိက္ခတ္ၿပီး ျပဳလုပ္ထား သည့္ ေက်ာက္ခြက္ ငယ္ေလးမ်ားကုိ ေဒါင္လုိက္ (သုိ႔မဟုတ္) အလ်ားလုိက္ ႏွစ္မ်ဳိးေတြ႕ ရွိရသည္။

ေက်ာက္ခြက္ငယ္ေလးမ်ားကုိ ကုန္းတြင္းပုိင္းအေရွ႕ေတာင္အာရွ (Mainland Southeast Asia) ႏုိင္ငံမ်ား ျဖစ္သည့္ ျမန္မာ၊ ထုိင္း၊ ဗီယက္နမ္၊ လာအုိ၊ မေလးရွား၊ ကေမာၻဒီးယားႏုိင္ငံမ်ားအနက္ ျမန္မာႏုိင္ငံ တစ္ႏုိင္ငံတည္း မွာသာ ထူးျခားရွားပါးစြာ ေတြ႕ရွိရသျဖင့္ တန္ဖုိးမျဖတ္ႏုိင္ေသာ ေရွးေဟာင္း ယဥ္ေက်းမႈအေမြအႏွစ္ ျဖစ္သည္။ အေရွ႕ေတာင္အာရွ ကၽြန္းႏုိင္ငံတစ္ခုျဖစ္ သည့္ ဘ႐ူႏုိင္း ႏုိင္ငံတြင္လည္း ေတြ႕ရွိရသည္။

ျပဒါးလင္းဂူႏွစ္ခုမွ အသစ္ေတြ႕ရွိခ်က္ႏွစ္ခု (New Discoveries) ကုိ တင္ျပလုိပါသည္။ ၎တုိ႔မွာ အေရွ႕ဘက္ဂူမွ ေက်ာက္ခြက္ငယ္ေလးမ်ား (Cupules) ႏွင့္ အေနာက္ဘက္ဂူမွ ဂူနံရံပန္းခ်ီတုိ႔ပင္ ျဖစ္သည္။ အေနာက္ဘက္ဂူေပါက္ဝ ဘယ္ညာႏွစ္ဖက္စလုံးတြင္ အနီေရာင္ ပန္းခ်ီမ်ားကုိ ေတြ႕ရေသာ္ လည္း ထုံးရည္ၾကည္မ်ား ဖုံးလႊမ္းေန၍ တစ္ေၾကာင္း၊ လူအမ်ားက၎တုိ႔၏ အမည္မ်ားႏွင့္ ၎တုိ႔ ေနထုိင္ ရာ ေဒသအမည္မ်ားကုိ (Correction Pens) မ်ားႏွင့္ေရးသားထားခဲ့ၾက၍ တစ္ေၾကာင္း ယခုအခါ ေဆးနီေရာင္မွလဲြ၍ မည္သည့္ပုံကုိ ေရး ဆဲြခဲ့သည္ ဟူ၍ ေဖာ္ျပႏိုင္ျခင္းမရွိေတာ့ေပ။ ေျမျပင္မွ ၁ ဒသမ ၇ မီတာ အကြာတြင္ ၎တုိ႔ကုိ ေတြ႕ရွိရသည္။

ျပဒါးလင္းဂူကုိ ျပည္ပႏုိင္ငံမ်ားတြင္ မဆုိထားဘိ၊ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ေနထုိင္သူ အမ်ားစုကပင္ မသိရွိၾက ၍ စာေရးသူက မိမိျပဳလုပ္ထားသမွ် သုေတသန လုပ္ငန္းကုိ တင္ျပရျခင္းျဖစ္သည္။ အမွန္တကယ္အား ျဖင့္ ယေန႔အထိ ပင္ ျပဒါးလင္းဂူ ယဥ္ေက်းမႈကုိမေပ်ာက္မပ်က္ဘဲ လက္ေတြ႕သြားေရာက္ေလ့ လာႏုိင္ သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ေရွးဦးလူသားတုိ႔၏ ဂူနံရံပန္းခ်ီကုိ ျပဒါးလင္းဂူ တစ္ခုတည္းမွာသာ ေတြ႕ရ ေသးသျဖင့္ တန္ဖုိးမျဖတ္ႏုိင္ သည့္ ေက်ာက္ေ ခတ္ လူ သားတုိ႔၏ ယဥ္ေက်းမႈကုိ အထင္အရွားေတြ႕ရသည္။ ။

4Like · · Share