ကခ်င္ျပည္နယ္
ဗန္ေမာ္ၿမိဳ႕ရိွ ေရႊက်ီးနားေက်းရြာႏွင့္ နမ့္ဖားေက်းရြာသားမ်ားဆႏၵေဖာ္ထု
ကခ်င္ျပည္နယ္
ဗန္ေမာ္ၿမိဳ႕ တာပိန္ျမစ္ အနီးရိွ ေရႊက်ီးနား ေက်းရြာႏွင့္ နမ့္ဖားေက်းရြာ အၾကား ေျမကြက္လပ္သည္
ခန္႔မွန္း ၂၅ ဧကခန္႔ရိွသည္။ လြတ္လပ္ေရး မရခင္ အဂၤလိပ္လူမ်ိဴး၊ ေနာင္ အိႏၵိယလူမ်ိဴး
မကီရာမ္တို႔ စက္ရံုလုပ္ငန္းအျဖစ္အသံုးျပဳခဲ့
၁၉၆၃၊
၆၄ ခုႏွစ္ ေတာ္လွန္ေရး အစိုးရက ထိုေနရာအားျပည္သူပိုင္သိမ္းခဲ့
ဆီ၊ဆန္ ေပ်ာက္ဆံုးမႈ႕ ႏို္င္ငံျခားသို႔ တရားမ၀င္ေငြပို႔မႈ႕ျဖင့္ မန္ဂန္းဆန္(ခ) ဦးေက်ာ္ျမင့္
ေထာင္က်ခဲ့သည္။
ထိုအခ်ိန္မွ
စ၍ဆန္စက္၊ ဆီစက္ ၊သစ္စက္ လုပ္ငန္းမ်ား တေျဖးေျဖးရပ္ဆိုင္းခဲ့ၿပီး စက္ရံုရိွ စက္ပစၥည္းမ်ား
အေဆာက္အဦးမ်ားကို ျဖဳတ္ေရာင္းခ်ၿပီး စက္ရံုလုပ္ငန္းမ်ား လံုး၀ရပ္ဆိုင္းခဲ့သည္မွာ ယေန႔ခ်ိန္ထိ
ႏွစ္ေပါင္း (၅၀)ခန္႔ ၾကာခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။
ယေန႔ ဗန္ေမာ္ၿမိဳ႔ အဆင့္ျမွင့္တင္မႈ႕ျပဳလုပ္ရာ၊ ေရႊက်ီးနားေက်းရြာ
ႏွင့္ နမ့္ဖားေက်းရြာ မ်ားသည္ ရပ္ကြက္မ်ား ျဖစ္လာၾကသည္။ ဗန္ေမာ္တကၠသိုလ္သစ္ႀကီး သို႔သြားရာ
လမ္းမႀကီးေဘး ျဖစ္သြားသည္။ ေခတ္မွီဖြံ႔ျဖိဳး တိုးတတ္လာသည္႔အခါ ဂရမ္ေျမ ေဖာ္ထုတ္မႈ႕
မ်ားရိွလာသည္။
ထိုအခါေသဆံုးသြားၿပီးျဖစ္ေသာ
ဦးမန္ဂန္းဆန္(ခ)ဦးေက်ာ္ျမင့္ ဇနီးေဒၚမူရာစံတီ(အႏိၵယသူ ႏိုင္ငံျခားသား) တို႔၏သား ဘီတူ(ခ)
ဦးေက်ာ္၀င္းဆိုသူသည္ ၎ႏွင့္ မည္သို႔မွ မေတာ္စပ္ေသာ အိႏိၵယ ႏိုင္ငံသားေသဆံုးသူ မကီရာမ္၏
ေျမးေတာ္စပ္သည္ဟု အေၾကာင္းျပ၍ ေဒသဆိုင္ရာ အင္အားႀကီးပါတီအဖြဲ႔အစည္း၊ဌာနဆိ
ဗန္ေမာ္ၿမိဳရိွ
ၿမိဳ႕နယ္ သ/မ ဦးစီးရံုးေနရာသည္ပင္ ၎တို႔ပုိင္အျဖစ္ ေလွ်ာက္ထားေၾကာင္း ထပ္မံသိရိွ ရသည္။
ေက်းရြာသူ/သား တို႔၏ ဆႏၵမွာ၎ေျမေနရာတြင္ ရပ္ကြက္စာၾကည့္တုိက္၊ အာကစားကြင္း၊ ရပ္ကြက္ေစ်း
ေျမေနရာမ်ား အသံုးျပဳရန္ လိုလားေနၾကပါသည္။ ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေတာ္သစ္၏ ျပည္သူ႔ အကိ်ဴးလုိလားမႈ႕၊
ျပည္သူ တစ္ဦးခ်င္းစီ၏ အက်ိဳးစီးပါြးျဖစ္ထြန္းမႈ႕ကို အစိုးရက ဤအျဖစ္အပ်က္အေပၚ ကိုင္တြယ္
ဆံုးျဖတ္မႈ႕ကို ၾကည့္ရႈ႕ သံုးသပ္ရန္ျဖစ္ေၾကာင္း ေဒသခံမ်ားက အခိုင္အမာဆိုေနၾကသည္။
No comments:
Post a Comment